Zaburzenia hormonalne a wypadanie włosów

Łysienie androgenowe to nadmierna utrata włosów o podłożu hormonalnym. Wynika z nadmiaru w organizmie androgenów, czyli męskich hormonów płciowych, które obecne są także u kobiet w niewielkich ilościach. Łysienie androgenowe dotyczy zatem obu płci; szacuje się, że stanowi około 80% przypadków łysienia u mężczyzn i 60% – u kobiet. Schorzenie to polega na miniaturyzacji mieszków włosowych, skróceniu fazy wzrostu włosa oraz wydłużeniu odrastania nowych włosów.

Efektem jest ścieńczenie włosów, spowolnienie ich wzrostu oraz nadmierne wypadanie. Ostatecznie mężczyźni tracą włosy na czubku głowy i w okolicy czołowo – skroniowej czyli tam, gdzie mieszki włosowe są najbardziej podatne na działanie testosteronu i dihydrotestosteronu. U kobiet przebieg łysienia jest mniej nasilony, brak jest obszarów całkowitego wyłysienia, zauważalne jest natomiast znaczne przerzedzenie włosów, rozproszone na szczycie głowy. Inne niepokojące symptomy u kobiet, mogące wskazywać na nadmiar androgenów, to nadmierne owłosienie ciała (na twarzy, brzuchu, plecach czy pośladkach) oraz nadmierny łojotok i trądzik (więcej: http://androgenowe.net.pl/lysienie-androgenowe/objawy-lysienia-androgenowego/)

Jakie są przyczyny zwiększonego poziomu androgenów? Niekiedy problem jest uwarunkowany genetycznie – mutacje określonych genów prowadzą do nadmiernej konwersji testosteronu do jego bardziej aktywnej formy – dihydrotestosteronu; ponadto włosy wykazują zwiększoną wrażliwość na działanie androgenów. U kobiet częstą przyczyną nadmiaru androgenów są zaburzenia hormonalne: zespół policystycznych jajników, zespół Cushinga czy guzy jajników. Kolejnym czynnikiem sprzyjającym łysieniu androgenowemu jest menopauza z towarzyszącym spadkiem stężenia estrogenów. Przyczyny łysienia androgenowego są zatem złożone i wymagają dokładnej diagnostyki. A takiej dokonać może jedynie trycholog – dermatolog wyspecjalizowany w schorzeniach włosów i owłosionej skóry głowy.

Konsultacja lekarska rozpoczyna się od dokładnego wywiadu lekarskiego, analizy aktualnie stosowanych leków czy przypadków łysienia w rodzinie. Potem trycholog przechodzi do badania fizykalnego. Badanie trychoskopowe polega na ocenie skóry i ujść mieszków włosowych przy pomocy kamery cyfrowej, dającej powiększenie 20 – 200 razy. Kolejnym etapem badania jest wykonanie trichogramu, czyli ocena kilkudziesięciu włosów pod mikroskopem. Oględziny łodyg włosów, cebulki włosowej oraz oszacowanie ilości włosów w fazie wzrostu umożliwia precyzyjne postawienie diagnozy. Niekiedy wymagana jest dodatkowa konsultacja endokrynologiczna lub ginekologiczna oraz wykonanie badań laboratoryjnych.

Jak leczy się łysienie androgenowe? Najskuteczniejsze okazują się być leki o działaniu antyandrogennym, które hamują konwersję testosteronu do dihydrotestosteronu. Doustnie stosuje się spironolakton oraz finasteryd, a u kobiet także estrogeny i octan cyproteronu. Miejscowo stosuje się minoksidil, pobudzający krążenie krwi w skórze głowy; podobnie działa kofeina. Efektem ich działania jest odżywienie i dotlenienie mieszków włosowych, pobudzenie wzrostu włosów i zahamowanie ich wypadania. Terapia zwyczajowo trwa od kilku do kilkunastu miesięcy. Najlepsze efekty przynosi leczenie, które rozpoczęło się na wczesnym etapie łysienia.

Przeczytaj także: http://natura-wlosy.pl/porady/jak-dbac-o-wlosy/

Comments are closed.